من فکر می‌کردم چرا نباید مصاحبه را قبول کند؟ این همه جواب تماس ندادن‌ها و پشت خط ماندن‌های من، ‌این همه این پا و آن پا کردن‌های او، این همه تردید و دودلی که نشان از یک بدبینی داشت، از کجا آمده بود و می‌خواست به همه تلاش من برای یافتن خانواده رجب‌پور پشت پا بزند؟! همه نشانی من از خانواده‌ای که دو عضوش میان اردوکشی‌های خیابانی فتنه 88، آسمانی شده بودند، همین شماره تلفن پسر کوچک خانواده، در دفترچه یادداشتم بود که دیدنش دیگر نه شوق یافتن که سؤال و تعجب از نخواستن و گریختن را در من برمی‌انگیخت.


در شلوغی‌های 88 تهران، خانواده‌هایی بودندکه به عزا نشستند و این به عزا نشستن، اگر از آن سو بود، همه شهر که هیچ، همه جهان خبردار می‌شدند و با سرعتی قابل تحسین! ریزترین اتفاقات رخ داده یا دیالوگ‌های رد و بدل شده در مراسم ختم، از پربیننده‌ترین شبکه‌های تلویزیونی و پایگاه‌های اینترنتی به سمع و نظر مردم خداجو! می‌رسید.

هر کس هم که از آن سو نبود، اما می‌شد به لطایف‌الحیلی او را به لیست شهدای سبز! اضافه کرد، در آن لیست جادویی! جای می‌گرفت و ناگاه همه یادشان می‌آمد که مرحوم از سال‌ها قبل حتی دستبند سبز می‌بسته و به استبداد و تقلب معترض بوده است! و از آنجا که اصلاحات برای زنده ماندن خون که نه، پیراهن خونی عثمان می‌خواست تا افسانه هولوکاست برای خودش بسازد، توفیق! حضور در این لیست از زندگان نیز دریغ نشد و سران فتنه در مراسم ختم دختری شرکت کردند که بعدها معلوم شد نمرده است و معلوم شد که اصلاً نمی‌دانست سیاست را چگونه می‌نویسند و... تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل! حالا قصه کشتن و فیلم گرفتن از ندا آقا‌سلطان و همه حواشی بسیار قابل تأملش بماند.


این به عزا نشستن‌ها اما، اگر از این سو بود یا بهتر بگویم اگر از هر سویی بود که با سوی اهل فتنه، یکی نبود، کمتر کسی می‌فهمید. خودشان آرام و بی‌صدا تشییع می‌گرفتند، آرام و بی‌صدا به خاک می‌سپردند، آرام‌تر و بی‌صداتر خودشان را برای یک عمر بی‌عزیزشان زیستن، تسلی می‌دادند.
خانواده رجب‌پور عمری را بی‌عزیزشان که، بی‌عزیزانشان باید سر کنند که اصلش این خانواده در عین گمنامی و مظلومیت، تنها خانواده عزادار فتنه 88 هستند که دو عزیزشان را در این شلوغی جاه‌طلبی و خودخواهی و دروغ از دست دادند.

روی خط آشوب
مهد کودک بود دیگر؛ چه کسی فکر می‌کرد می‌تواند مقتل هم باشد؟! روبه‌روی پایگاه بسیج بود و اصلاً همین قرابت مکانی، یعنی امنیت، یعنی که دیگر وسط شلوغی‌ها دلت هزار راه نمی‌رود که شاید اینجا هم ناامن شود. کسی چه می‌داند اهالی فتنه در 25 خرداد 88 شعار راهپیمایی سکوت می‌دهند اما وقتی مردم معترض به خانه‌هایشان رفتند، اینان می‌مانند تا مسجد بسوزانند، اتوبوس آتش بزنند، به کلانتری‌ها حمله کنند و... به پایگاه بسیج 117 نینوا که بودنش امنیت آن منطقه بود یورش بردند. جنگی تمام‌عیار در‌می‌گیرد. از میان حمله‌کنندگان به پایگاه بسیج، کیست که نداند آنجا یک پایگاه نظامی است و پایگاه نظامی اسلحه دارد و حکم حمله به پایگاه نظامی در همه جای دنیا یکسان است. مردان حوزه 117 نینوا آن شب، زیر باران گلوله و کوکتل مولوتف و آتش و حتی ناسزا، مردانه‌تر از همیشه مقاومت کردند تا مبادا مهمات دست آشوبگران بیفتد و مسلح‌تر از آنی شوند که هستند. آشوب که خوابید، تازه وقتی خانواده رجب‌پور سراغ مادر و دخترشان آمدند، آنجا دو پیکر در غرقابی از خون، وسط مهد کودک بود.

رو به آسمان
دختر، مدیر مهد بود. شاید هم مادر مهد. دلش رضا نمی‌داد از آنها که وضع مالی‌شان زیاد روبه‌راه نیست، هزینه‌ای بگیرد. زندگی است دیگر؛ برای خیلی از آدم‌ها به مهد سپردن کودکشان، یک فانتزی پز دادنی نیست؛ مجبور می‌شوند. فاطمه از برخی‌شان پول نمی‌گرفت. برای بعضی‌شان حتی لباس می‌خرید. بعضی‌شان را مریض که می‌شدند، با هزینه خودش دکتر می‌برد. می‌آوردشان خانه حتی. مسلمانی می‌کرد فاطمه؛ مذهبی بودنش، فقط ژست نبود.


فاطمه دانشجوی کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی بود. می‌توانست حالا کارشناسی ارشدش را گرفته باشد، اگر آن شب اهالی دروغ و توهم و فتنه به هوای به دست آوردن اسلحه به پایگاه بسیج حمله نمی‌کردند! اگر وقتی مادر فاطمه در مهد کودک را باز کرد و آشوبگرانی را که فکر می‌کرد هنوز ذره‌ای تعقل در وجودشان مانده، به آرامش دعوت می‌کرد، آنها به مادر بزرگ مهد‌کودک حمله نمی‌کردند!


دیروزش روز مادر بود. فاطمه مثل همیشه تنها خواهر و دو برادرش را جمع کرد، پول‌هایشان را روی هم گذاشتند، زنجیر و پلاکی برای حضرت مادر خریدند. مادر می‌توانست آنطور که خود می‌گفت، جمعه که فرزندانش مثل همیشه دور هم جمع می‌شدند، جلوی رویشان گردنبند رابه گردن بیاویزد، اگر آن شب، بعد از پناه گرفتنش در مهد کودک، آشوبگران از پشت در به او و دخترش شلیک نمی‌کردند. مادر اولش فکر می‌کرد به زن مسنی که فقط از در نصیحت وارد شده، کسی کاری ندارد، حمله که شد در مهد پناه گرفت. فکر می‌کرد در را که ببندد، همه چیز تمام می‌شود، چه خبر از اسلحه گرم در دست مدعیان راهپیمایی سکوت داشت؟!

دو پیکر غرق در خون
مادر و دختر خیابان را که شلوغ می‌بینند، زنگ می‌زنند خانه که ما امشب اینجا می‌مانیم. خیابان شلوغ است. پدر پیر، ساعتی بعد زنگی می‌زند، جویای حالشان شود، جوابی نمی‌گیرد و ساعتی بعد هم باز جوابی نمی‌گیرد. پسر خانواده، همین که حالا راضی به مصاحبه با ما نشد، به همرا همسر آن خواهر دیگرش، راهی مهد کودک می‌شوند. از شلوغی، دیگر خبری نیست؛ اما کسی هم در را باز نمی‌کند. جوان از دیوار بالا می‌رود. حیاط، پشت ساختمان است. درب ورودی حیاط به ساختمان را می‌شکند و... گفتن ندارد؛ کف مهد غرق خون است. سجاده مادر پهن است و غرق خون. آن سوی سجاده، ‌مادر خون‌آلود نشسته است، پیکری تکیه بر دیوار، خواهر اما سرش روی پاهای مادر است. هر دو، دو تیر خورده‌اند.

دیوارها و وسایل هم تیر خورده‌اند. پسر چه می‌داند چه شده، فکر می‌کند هنوز امیدی هست. اورژانس سر خیابان را صدا می‌کند و دکتر می‌آید و... «خدا صبر بدهد» گفتن دکتر را می‌شنود و نمی‌شنود. مهد کودک و پیکر عزیزانش که هیچ، همه کوچه و شهر و همه دنیا می‌چرخد و می‌چرخد و می‌چرخد...

یک بام و چند هوا؟!
سران فتنه می‌توانستند برای این دو نفر هم بیانیه بدهند، پیام تسلیت بفرستند، به مجلس ختمشان بروند، سبزها می‌توانستند در نوشته‌هایشان، از این دو بگویند و مظلومیتشان، اگر فردای تدفین این دو بانو، پسر بزرگ خانواده رجب‌پور در مصاحبه‌ای تلویزیونی از نظر خانواده‌اش در مقصر دانستن موسوی و کروبی نمی‌گفت، اگر این دو ولایتمدارانی محجبه نبودند.

اصلش حجاب این دو، برای سران فتنه‌ای که می‌خواهند هر طور هست خود را به آرمان‌های امام بند کنند، تبلیغ خوبی می‌شد، اما خانواده رجب‌پور اهل ضد نظام حرف زدن نبودند که هیچ، خود فرزندان انقلابی این سرزمین بودند.

اینها را باید از پایگاه بسیج محل پرسید. با این همه، امیدواری متوهمانه سبزها، تمام ناشدنی است؛ سراغشان می‌روند، از طرف موسوی پیام می‌دهند. این خانواده اما پای آرمان‌هایشان ایستاده است. از سوی مرزها هم پیغام زیاد می‌رسد که شما بیایید این طرف همه چیز تأمین است. نگرانی مالی نداشته باشید؛ دلالان عصر جدید آدم!

نمک بر زخم دل
خانواده رجب‌پور، دو عزیزشان را از دست داده‌اند. پدر خانواده از همان شب دستانش به لرزه می‌افتد و دیگر همانطور می‌ماند. پدر و پسری که حالا همه روزها و شب‌هایشان را باید تنها در خانه بگذرانند، بی‌مادر، بی‌خواهر.

این اما همه قصه نیست سنگ‌های مزار این دو شهید، بارها مورد حمله قرار گرفته و شکسته و باز پسر خانواده عوض کرده و باز... بر سر مزارشان درختی کاشتند، آن را هم می‌شکنند. روی مزار و جلوی در خانه، زباله می‌ریزند، شیشه‌های مغازه پیرمرد را شکسته‌اند. به پیرمرد فحاشی کرده‌اند؛ اینها همه، تاوان آن است که خانواده رجب‌پور نخواسته‌اند با اهالی فتنه و آشوب باشند.


من فکر می‌کنم ما چقدر کم‌کار بوده‌ایم. رسانه‌های آنها بر مبنای سیاست دنیایی‌شان، حق دارند که این خانواده و دو شهیدشان را بایکوت خبری کنند، ما اما حتی بر مبنای سیاست دنیایی چنین حقی را نداشتیم؛ قصه آخرت و وظیفه ما و چشم و چراغ بودن خانواده شهدا که بماند.

کاش آماری بگیریم از رسانه‌های اصولگرا که چند بار اسم ندا را و خبری در مورد او را کار کرده‌اند و چند بار از این دو گفته‌اند. نتیجه خوبی ندارد. درست است که ندا را به تکذیب نوشته‌ایم، اما همین تکذیب‌ها هم بازی در زمین حریف بود انگار؛ ما را از زمین خودمان و از داشته‌های خودمان غافل کرد...
 

بي‌بي‌سي:فرح به سرشاه قسم خورد

رسانه انگليسي اعلام كننده اسم رمز كودتا در 2 مرداد 1332، گزارشي نوستالژيك درباره فرار محمدرضا پهلوي و همسرش از ايران و پيروزي ناگزير انقلاب اسلامي منتشر كرد.
سايت بي بي سي در اين مطلب كه به قلم يكي از همكاران فراري روزنامه زنجيره اي شرق تهيه شده، هرچند ادعا مي كند قضاوت درباره محمدرضا پهلوي ميان خوب و بد نوسان دارد! اما در عين حال اذعان مي كند «اگرچه انقلاب ايران در سالي به وقوع پيوست كه بالاترين رقم تورم را در ميان سالهاي سلطنت پهلوي داشت اما آنچه ميليون ها ايراني انقلابي شعار مي دادند، رنگ و بوي اقتصادي نداشت. شعار نان، آزادي و برابري كه بيشتر از سوي نيروهاي چپ مسلح به ميان جمعيت انقلابي آمد به سرعت محو شد و جاي خود را به شعار برقرار باد حكومت اسلامي داد.»

بي بي سي با اشاره به روز فرار شاه و فرح از ايران مي نويسد: خدمه گريه مي كردند. فرح به رئيس تشريفات (كامبيز آتاباي) گفت «به سر اعليحضرت، برخواهيم گشت، شما همين جا بمانيد و همه چيز را حفظ كنيد.»
اولين كسي كه به اين جمله ها اعتمادي نداشت خود فرح بود. از همان پاييز سال 57 خدمه و كاركنان كاخ هر روز كمتر مي شدند، يا سيل انقلاب آنها را مي برد و يا از كاخ لرزان نياوران زودتر از شاه فرار كرده بودند. فرح مي دانست كه اين خروج مانند سال 1332 نيست و بازگشتي ندارد. شاه جوان سال كودتا، بختش بلند بود كه آمريكا و بريتانيا همدست شدند و در ميانه آشوب حزب توده و پاشيدن اتحاد محمد مصدق و ابوالقاسم كاشاني و دلسردي مردم بعد از سي ام تيرماه، دوباره به تاج و تخت بازگشت. اين بار اما آمريكايي ها هم مانده بودند كه با سيل بي وقفه و غيرمنتظره انقلاب ايران چه بايد كرد. كاخ سفيد با نظرات متضاد «زبيگنيو برژنسكي» مشاور امنيت ملي و «سايروس ونس» وزير خارجه به سرگيجه اي رسيده بود كه دست جيمي كارتر، رئيس جمهور را در هر تصميمي مي لرزاند.
نويسنده بي بي سي همچنين با اشاره به تظاهرات عاشوراي پيش از پيروزي انقلاب نوشت: پاييز سال 57 خورشيدي عملا تهران در دست انقلاب بود. تظاهراتهاي ميليوني تاسوعا و عاشوراي سال 57 كه خود شاه از فراز و با هلي كوپتر نظاره اش كرد، روح پهلوي دوم را كه بعدها معلوم شد از بيماري لاعلاج سرطان رنج مي برده، درهم كوبيد. اين پاشيدگي رواني البته در جان شاه انقلاب زده كه مرداد سال 59 درگذشت، به پايان نرسيد. خاندان پهلوي ميراث دار سرگيجه هايي بودند كه از شب فرار 26ديماه مانده بود، ليلا پهلوي ده سال پيش با خودكشي خود را رهانيد و عليرضا پهلوي يك ماه پيش راه خواهر رفت و به خودكشي تن داد. سلطنت پنجاه ساله پهلوي، يكساله بر باد رفت. شورش ديماه سال 56 از ميان طبقاتي كه بوركراسي پهلوي تا لحظه سقوط، شناختي از زير و بمشان نداشت، برخاست و به انقلاب رسيد.

بي بي سي اضافه مي كند: «بسياري از هواداران سلطنت پهلوي كه حالا به خاطره سر مي كنند، معتقدند كه شاه ايران بايد با شورش سال 57 قاطعانه برخورد مي كرد و از هيچ گونه خونريزي نمي هراسيد. اين تحليل البته به هيچ روي در روزهاي تاريخي سال 57 شدني نبود.»
خاطرنشان مي شود راديو بي بي سي در شب كودتاي 28 مرداد به جاي عبارت هميشگي «اكنون نيمه شب است» عبارت «اكنون دقيقا نيمه شب است» را پخش كرد و بعدها براساس اسناد منتشره معلوم شده كه طبق هماهنگي سازمان سيا و ام آي 6 انگليس، تكرار عبارت اخير به معناي دستور آغاز كودتا به كودتاچيان در ايران بوده است.

كيهان

واكنش آمريكا به دستگيري زن آمريكايي درايران

مقایسه ترکیه با ایران در آستانه انقلاب اسلامی

دویچه وله - آویگدور لیبرمن، وزیر امورخارجه اسراییل شرایط کنونی ترکیه را یاد‌آور وضعیت ایران در آستانه انقلاب ۵۷ دانست.

به گفته لیبرمن قطع روابط دوستانه میان ترکیه و اسراییل گناهی است که متوجه‌ی سیاست‌های آنکارا می‌شود.

آویگدور لیبرمن، وزیر امورخارجه اسراییل در مقاله ای در روزنامه "جروزالم پست" با عنوان "ما نمی‌خواهیم کیسه بوکس ترکیه باشیم" می‌نویسد که اسراییل مایل به «گفت‌وگویی صریح و صادقانه» با احمد داوداوغلو، همتای ترک خود است. به گفته لیبرمن اتحاد ترکیه و اسراییل می‌تواند دوباره تجدید و از سر گرفته شود.

پیشتر وزیر امورخارجه راست‌گرای اسراییل درباره شکستن محاصره دریایی نوار غزه توسط کشتی‌های‌کمک‌رسانی ترکیه مدعی شده بود که این اقدام ریشه در مواضع اسلام‌گرایانه رهبران سیاسی ترکیه دارد.

لیبرمن در این مقاله تصریح می‌کند که «تغییرات یکجانبه در مناسبات دو کشور ناشی از اقدامات آگاهانه ما نبوده، بلکه باید به عنوان نتیجه سیاست داخلی ترکیه قلمداد شود».

لیبرمن می‌افزاید: «متاسفانه رخدادهای اخیر در ترکیه یاد‌‌آور انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۹ میلادی به رهبری آیت‌الله روح الله خمینی در ایران است. ایران پیش از انقلاب یکی از متحدان نزدیک اسراییل محسوب می‌شد و مناسبات دو کشور در عرصه‌ی دولتی و مردمی بسیار مطلوب بود».

آدامس؛ جدید ترین سلاح ارتش رژیم صهیونیستی

رژیم صهیونیستی برای اینکه سربازن این رژیم در میادین جنگ هوشیار تر عمل کنند تصمیم دارد آدامس مخصوص حاوی ماده کافئین را در اختیار آنان قرار دهد.

هامون نیوزبه نقل ازروزنامه "اورشلیم پست"، ارتش رژیم صهیونیستی اعلام کرد که خلبانان و سربازان با جویدن آدامس می توانند در میدان جنگ هوشیارتر عمل کنند.

این روزنامه در ادامه گزارش خود افزود: محققان صهیونیستی معتقدند، برای اینکه خلبان ها و سربازان ارتش صهیونیستی در میادین جنگ بهتر عمل کنند باید به سربازان و خلبانان صهیونیستی آدامسی داده شود که در ترکیبات آن ماده کافئین افزوده شده باشد.

به همین دلیل ارتش این رژیم تصمیم گرفت، انواع مختلف این نوع آدامس را با هدف بالا رفتن توانایی های سربازان و خلبانان و مقاومت آنها در صحنه های جنگ امتحان کند.

این روزنامه در پایان گزارش خود نوشت: کنگره آمریکا در سال 1999 حدود 250 هزار دلار برای بررسی تاثیر آدامس حاوی مواد کافئین بر روی قدرت جنگی سربازان هزینه کرده است.

داريوش همايون مدتي سخنگوي دولت جمشيد آموزگار هم بود و به اعتبار ميزان سرسپردگي به رژيم ديكتاتوري و كودتاي پهلوي، به قائم مقامي حزب شاه ساخته رستاخيز منصوب شد. وي كه طي چند ماه اخير چندين بار از فتنه گراني چون موسوي و كروبي و خاتمي با ذكر نام ستايش و حمايت كرده، در مصاحبه با سايت ضدانقلابي تهران ريويو مي گويد: جنبش سبز توانست سران خود را كه از درون رژيم برخاستند، با اين كه بسيار سنتي هم بودند، تغيير دهد و بسازد. جنبش سبز در جناح به اصطلاح اصلاح طلب نفوذ كرد كه توانست آن آبروريزي ها را براي رژيم راه بيندازد. البته به سران جنبش، رهبران نمي گويند، بلكه مي گويند راهبران]![ حتي خود آنها هم مي گويند ما رهبر جنبش سبز نيستيم. من اشكال اساسي در رفتار و گفتار سران جنبش سبز در داخل ايران نمي بينم. وقتي از بيرون به اينها نگاه مي كنم مي بينم كه آنها نسبت به بسياري از كساني كه در بيرون ادعاي رهبري دارند يا ديگران سعي مي كنند از آنها رهبر جنبش بسازند، انحرافات بسيار كمتري دارند.
سانسورچي ارشد رژيم طاغوت با بيان اين كه فتنه سبز «سعي كرده دو طيف مذهبي و سكولار را به هم نزديك كند» مي گويد: به نظرم گروه هاي اپوزيسيون فعال در خارج كشور از اين مسائل دور هستند و خيلي متوجه اين قضيه نيستند كه ما با چه نيروهايي و چه كساني در داخل ايران سروكار داريم. ما بيروني ها حرف هايي مي زنيم اما اين حرف ها ممكن است با گفتمان درون ايران سنخيت نداشته باشد. ما بايد با تفاهم بيشتر به سران جنبش در داخل نگاه كنيم تا سران جنبش سبز بتوانند هم رژيم را به چالش بكشند و هم توانايي مصالحه و سازگار شدن با عناصر مختلف را كه مي توانند به ما خدمت كنند، داشته باشند.
اين سلطنت طلب مدعي جمهوري خواهي در عين حال درباره احتمال بازگشت سلطنت به ايران و پهلوي بودن يا نبودن آن گفت: تنها احتمالي كه براي برقراري پادشاهي هست، همين پادشاهي پهلوي با سابقه ۵۷ ساله است. اگر خانواده پهلوي را كنار بگذاريم، پادشاهي تمام است ديگر. معني ندارد ما شخص ديگري را بتراشيم به عنوان پادشاه، چون خانواده پهلوي هست.

دیدار با مجرمان پروژه ناکام کودتای رنگی در ایران یکی از اقداماتی بود که در سال گذشته توسط میرحسین موسوی و مهدی کروبی صورت می‌گرفت اما پس از مدتی مورد انتقاد و حتی تمسخر حامیان خارج‌نشین این جریان واقع شد و به همین خاطر روز به روز کمرنگ‌تر شد و اکنون این وظیفه به روی دوش زنان این جریان یعنی زهرا رهنورد و فائزه هاشمی گذاشته شده است.

به گزارش شبکه ایران، فائزه هاشمی رفسنجانی هم به پروژه تخریب جمهوری اسلامی ایران با سوءاستفاده از احساسات مادرانه و عاطفی وارد شد.

چندی پیش خبری درباره یکی از بازداشت‌شدگان وابسته به حزب منحله مشارکت که به اتهام دست داشتن در پروژه کودتای مخملی سال گذشته در زندان به سر می‌برد، منتشر شد که حکایت از اقدام عجیب خانواده این فرد برای تهیه یک سناریو علیه ایران داشت.

در آن زمان اگرچه "فاطمه عرب سرخی" هنوز در بازداشت به سر می‌برد اما مسئولان بازداشتگاه با همراهی بسیار خوب خود، زمینه را برای ملاقات دختر خردسال او با مادرش فراهم کردند.

مسولان حتی موافقت کردند تا خانم عرب سرخی بدون لباس زندان و در یک پانسیون مجزا به دیدار دخترش برود و یک نیم روز را با او بگذراند اما خانواده وی از دیدار محیا با مادرش ممانعت کردند.

فعالان سیاسی این اقدام عجیب و البته معنادار خانواده فاطمه عربی سرخی را زمینه‌سازی برای سوءاستفاده رسانه‌های غربی و مخالف جمهوری اسلامی ایران ارزیابی کردند و این موضوع را سوءاستفاده از احساسات مادرانه برای تبلیغ علیه ایران عنوان کردند.

با این حال، روز گذشته فائزه هاشمی رفسنجانی در اقدامی معنادار به دیدار فاطمه عرب سرخی و خانواده وی رفته و از او دلجویی کرده است!

به گزارش شبکه ایران، فائزه هاشمی در دیدار با این متهم امنیتی، بازداشت او را "عجیب" نامیده و بدون اشاره به جلوگیری خانواده عرب سرخی از دیدار نوه با دخترشان، گفته است: این روزها شاهد اتفاق هایی هستیم غیر قابل باور. چه کسی در گذشته باور می‌کرد در نظام جمهوری اسلامی ایران، مادری را که فرزند دو ساله دارد، دستگیر کنند.

البته این اقدام معنادار خانم هاشمی رفسنجانی علاوه بر شادمانی سایت‌های وابسته به جریان فتنه، همراهی سران گروهک تروریستی منافقین را هم به دنبال داشته است و سایت رسمی این گروهک تروریستی با تیتر "حمله فائزه رفسنجانی به باند ولی‌فقیه ارتجاع!" به استقبال این مساله رفته است.

گفتنی است دیدار با مجرمان پروژه ناکام کودتای رنگی در ایران یکی از اقداماتی بود که در سال گذشته توسط میرحسین موسوی و مهدی کروبی صورت می‌گرفت اما پس از مدتی مورد انتقاد و حتی تمسخر حامیان خارج‌نشین این جریان واقع شد و به همین خاطر روز به روز کمرنگ‌تر شد و اکنون این وظیفه به روی دوش زنان این جریان یعنی زهرا رهنورد و فائزه هاشمی گذاشته شده است.

«فلسفه نجس و ضاله است، از بین تمامی علما فقط آقای "و؛س؛خ" اعلم بودند بقیه اصلا سواد ندارند، خدا رحمت کند حضرت آیت الله حلبی را چقدر برای دین زحمت کشید، تمام شاگردان ایشان امام زمانی هستند، حکومت جامعه ما جوانان را ضد دین می کند، باید از سیاست دست برداشت، فلانی در دیدار با امام زمان گفته است...، ما نیز زمانی به رهبری اعتقاد داشتیم ولی به دلایلی...»

اينها گوشه‌ای از ادبیات جذب و شستشوی مغزی انجمن حجتیه است که با تشدید فعالیت های خود، قشر مذهبی و متدين جامعه را هدف گرفته است، البته این فعالیت ها نه به نام انجمن بلکه با نام هیئت ها و محافل مذهبی صورت می‌پذیرد.

انجمن حجتیه چیست؟

انجمن خیریه مهدویه حجتیه درسال 1335 توسط شیخ محمود ذاکر زاده تولائی معروف به شیخ حلبی با هدف مبارزه با بهائیت از طریق اعتقادی تاسیس شد.

اگرچه انجمن در تبصره دوم خود آورده است که "انجمن به هيچ‌وجه در امور سياسي مداخله نخواهد داشت و نيز مسؤوليت هرنوع دخالتي را كه در زمينه‌هاي سياسي از طرف افراد منتسب به انجمن صورت گيرد، بر عهده نخواهد داشت." ولی عملامخالفت آنها با اقدام سیاسی و خاموش کردن احساسات انقلابی یک مسلمان خواه یا ناخواه انجمن را به یکی از جریانات سیاسی تبدیل کرده است.

افکار و عقاید انجمن حجتیه، قبل از انقلاب

بزرگ نمایى و جلوه‏دادن بهائیت به عنوان دشمن اصلى،‏ اصلی ترین ويژگي انجمن به حساب می آید، در اين زمينه شیخ حلبى تأکید مى‏کرد: «امروز امام زمان‏علیه السلام از کسى جز این خدمت را نمى‏پذیرد و چیزى جز این انتظار ندارد. به خدا قسم! امروز تکلیف شرعى و دینى همه ما آن است که با بهائیت مبارزه کنیم.»

اما شاید نکته ای که کمتر به آن توجه شده باشد، تناقض عقیده و عملکرد این انجمن است. یعنی در حالی که نخست وزیر و بسیاری از اعضای هیئت دولت و نزدیکان دربار بهایی هستند، نمی توانید انتقادی را نسبت به دربار از سوی انجمن بیابید.

حتی اعضایی که به نحوی به رژیم سلطنت اعتراض می کردند، بر اساس تبصره دوم انجمن بلافاصله به نحوی طرد می شدند، چراکه به زعم آنان، اسلام تنها دین عبادت است و دخالت در سیاست، زیبنده پیشوایان دینى نیست.

پس حمایت علمای بزرگ از انجمن از چه رویی است؟

مبارزه با بهائیت و سخن گفتن از امام زمان به ذاته امر مقدسی است لذا اکثر علما از شروع حرکت انجمن حمایت کردند، سند زیر نشانگر اجازه امام خمینی برای اختصاص سهم امام برای فعالیت های انجمن است.

در این بین می توان حمایت هایي را از شهید مطهری نیز یافت

اما این حمایت ها با شروع نهضت امام از 14 خرداد42 سیر نزولی می یابد و با موضع گیری انجمن درباره هدر بودن خون شهدا به طور کامل قطع می شود.

یکی دیگر ازاعتقادات این انجمن بر این اصل مبتنی شده که قیام‏هاى قبل از ظهور محکوم به شکست است. آنان با استفاده از برخى روایات، صاحب پرچم‏هاى قیام قبل از ظهور را گمراه مى‏دانستند و تشکیل حکومت و بسط عدل را در جهت انسداد باب مهدویت مى‏شمردند.

همچنین انجمن، جهاد در دوران غیبت را بی معنا می داند؛ شیخ حلبى در این باره مى‏گوید: «[شیعه مى‏گوید:] در عصر غیبت امام زمان‏علیه السلام جهاد نیست، چرا؟ چون حاکم اسلامى که باید معصوم باشد، مصداق پیدا نکرده است. وظیفه داریم فقط دین خود را حفظ کنیم. تکالیف شرعى‏مان را انجام دهیم و به شبهات منکران جواب دهیم و دیگر هیچ.»

یکي از شاخصه های اصلی شناسایی انجمنی ها مخالفت انها با فلسفه است، آنان فلسفه را نوعى بدعت می دانند.

از دیدگاه برخى ازانجمنی ها، کسى که فلسفه مى‏خواند یا درس مى‏دهد، از عدالت ساقط است، بنابر این شما خود تعامل انجمن با ابن سینا، سهروردی، ملاصدرا، ملاهادی سبزواری، ابونصر فارابی، غزالی، ابوالبرکات بغدادی، فخر رازی، خواجه نصیر الدین طوسی، صدرالدین دشتکی، شیخ بهایی، میرداماد، حضرت امام خمینی، علامه طباطبایی، شهید مطهری، آیت الله حسن حسن زاده آملی، ایت الله جوادی آملی، آیت الله محمدتقی جعفری، آیت الله محمدتقی مصباح یزدی و مقام معظم رهبری را بیابید.

حلبی کیست؟

محمود ذاکر زاده تولائی در 17 شهریور 1279 متولد شد و در 26دی 1376 فوت کرد. این روحانی مشهدی در ایام جوانی خود مدافع ملی شدن صنعت نفت بوده و حتی از مشهد کاندیدای مجلس هفدهم نیز می شود اما با اقبال نكردن مردم به وی، از سیاست سرخورده می شود.

حلبی در مورد با مبارزه با رژیم طاغوت گفته است: «نمی شود با رژیم تا بن دندان مسلح مبارزه کرد. کسانی که به این راه کشیده می شوند، خونشان هدر است و کسانی که افراد را به این راه می کشانند، مسئول این خون ها هستند. کار صحیح فعالیت های فرهنگی و ایدئولوژیک است نه مبارزه علیه رژیم.»

نگرش انجمن به سیاست و حکومت

انجمن طرفدار جدايی دین از سیاست در دوره غیبت است و به واقع انجمن یک تشکیلات سکولار به حساب می آید که دین را تنها در حریم شخصی، قابل توجه می داند.

اعتقاد به امکان نداشتن تشکیل حکومت اسلامی در دوره غیبت امام معصوم نیز جزو جدایی ناپذیر این تفکر به حساب می آید. از دیدگاه انجمن، نشانه هاي ظهور عبارت اند از شيوع گناه و فحشا در ميان مردم که در اثر آن، خداوند آنها را به جور سلطان، قحطي زمان و ستم حکام عذاب می کند. بنابراين، آنان علايم آخر زمان را اینگونه تفسیر و از آن شاد هستند: «مردم از هم بيزار و همديگر را مورد لعن قرار داده و به روي هم آب دهان مي اندازند و شهادت به کفر يکديگر مي دهند.» آنان، گراني، قحطي، زلزله هاي پياپي، قتل و غارت، شيوع گناه و فساد و... را نوید دهنده ظهور مي‌دانند.

ساواک و انجمن

سند ساواک به تاریخ 1350/08/13:

اخیرا حاجی آقا حلبی رهبر انجمن‌های 140 گانه سراسر کشور به منظور توسعه و تعمیم انجمن مزبور در این استان به بندر عباس آمده و عده ای از اعضای انجمن‌های کرمان، سیرجان و رفسنجان برای دیدن ایشان به بندر عباس وارد شده اند. حاجی محمد زمانیان سرپرست انجمن کرمان ضمن بحث کلی به آقای حلبی گفتند در رفسنجان حدود 65 نفر دستگیر شده اند که عده ای از آنها وابسته به انجمن بوده اند. اصولا گفته شده در رفسنجان بیشتر از رویه آیت الله خمینی پیروی می شود و این دستگیری به‌دنبال آتش زدن سینما و اتومبیل رئیس پلیس صورت گرفته و رهبر انجمن رفسنجان به اطلاعات شهربانی فراخوانده شده و ایشان گفته اند آن‌ها از مدت‌ها قبل با ما ایاب و ذهاب نداشتند و طبق تعهدی که داده اند، مسوول کارهای انجام شده خودشان هستند.

آقای حلبی از این روش به شدت ناراحت شده و اقزوده: ما را ساواک می شناسد و هدف ما را می داند و به طور کلی ما باید از جنجال‌های سیاسی دور باشیم و از رویه ی آیت الله خمینی و طرفداران کوتاه فکرش هم ابراز تاسف کرد.

نظریه شنبه: آقای حلبی با هر گونه وابستگی سیاسی و فعالیت سوء انجمن مخالف است.

به: ریاست شهربانی بجنورد
از: ساواک بجنورد
درباره: انجمن خیریه مهدویه

این ساواک با انتخاب قربانعلی محمدی مقدم برای انجمن خیریه مهدویه موافقت دارد. خواهشمند است دستور فرمایند چنانچه تغییراتی در اساسنامه آن حاصل گردد، این ساواک را آگاه سازند.
رئیس ساواک بجنورد، مهرآموز

در ملاقاتی که طی چند جلسه با شیخ محمود حلبی سرپرست انجمن مبارزه با بهائیت به عمل آمد، مشارالیه اظهار داشته که از هجده سال قبل تا کنون انجمن مزبور تشکیل شده و هر روز در اکثر شهرستان‌ها دارای تشکیلاتی گردیده و در تهران نیز در نقاط مختلف دارای جلسات و کنفرانس می باشد و تا کنون برای این جلسات صرفا ارشاد جوانان در مسائل دینی بوده و کوچک ترین مساله سیاسی در جلسات مطرح نشده است. حتی به علت این که به روحیه جنجالی روحانیان و وعاظ آشنایی دارد، اجازه ورود یک نفر از روحانیان را به جلسات و دخالت آنان را در این زمینه نداده است. مشارالیه اضافه نمود که انجمن تا کنون خدمات زیادی به دستگاه نموده حتی قبل از برگزاری جشن های 2500 ساله که بهائیان قصد کسب امتیاز جهت آشنایی خود را داشته اند، اقدامات موثری به عمل آورده که به طور حتم به شرف عرض رسیده است زیرا تیمسار ارتشبد اویسی فرمانده کل ژاندارمری وقت در جریان بوده اند و ادامه داد چنانچه دستگاه مصلحت نداند که این انجمن با کار خود ادامه دهد به فعالیتش خاتمه داده، ولی مراتب را به شرف عرض همایونی خواهد رسانید. ضمن این که مذاکرات لازم در مورد مراقبت از جلسات به منظور جلوگیری از نفوذ احتمالی افراد خرابکار و برانداز انجام شده اقدامات مراقبتی نیز به عمل آمده و به منابع مربوطه آموزش لازم در این زمینه داده شده است. بدیهی است هرگونه خبر واصله به موقع به عرض خواهد رسید.
رئیس ساواک تهران، پرنیان فر

بر اساس همین تفکر، انجمن با روند انقلاب مخالفت و در جریان مخالف رهبری انقلاب، حرکت می‌کرد. به‌طور مثال، در نیمه شعبان سال 1357 امام خمینی(س) فرمان دادند که "اکنون لازم است در این اعیادی که در سلطنت این دودمان ستمگر برای ما عزا شده است، بدون هیچ‌گونه تشریفات که نشانگر عید و شادمانی باشد، در تمام ایران، در مراکز عمومی مثلاً مسجد بزرگ، اجتماعات عظیم برپا کند و گویندگان شجاع و محترم مصایب وارده بر ملت را به گوش شنوندگان برسانند." (صحیفه امام، ج 3، ص 427)

در حالی که رژیم ستمشاهی برای مقابله با فرمان امام خمینی(ره) کوشش‌های فراوانی برای برگزاری جشن‌های نیمه شعبان مبذول می‌داشت، انجمن حجتیه هم همراه با رژیم در مقابل فرمان امام ایستاد و در تهران و شهرستان‌ها، جشن‌های دلخواه خود را برگزار کرد و برای این که پاسخی برای عمل خود داشته باشند، هیأتی را به سرپرستی حسین تاجری از مسئولان انجمن، نزد شریعتمداری فرستاده و از وی کسب تکلیف کرده بودند. این در حالی بود که شریعتمداری خود مهره قابل اعتماد رژیم به شمار می‌رفت. وی درگفت‌وگوی خود با مقامات ساواک در شب 1/7/1357 که به شماره 7404/312 مورخ 2/7/57 در بولتن چهاربرگی ساواک موجود است، گفته بود:

«سلام مرا به پیشگاه اعلیحضرت برسانید و به عرض برسانید که اعلیحضرت اطمینان داشته باشند. همان مشکلاتی که امروز ایشان دارند، ما هم داریم... یکی از پایگاه‌های مخالف با رژیم سلطنتی ایران، نجف است که من صد در صد با این پایگاه مخالفم. من برای حفظ مملکت، دیانت و سلطنت فکر می‌کنم... من معتقد به آزادی همه زندانیان نیستم، آنهایی را که اطمینان دارید بعد از آزادی تحریکات نمی‌کنند، آزاد کنید ولی بقیه را نگه دارید، مخصوصاً کسانی را که اهانت به مقام سلطنت می‌کنند.» (حمید روحانی، شریعتمداری در دادگاه تاریخ، به نقل از: اخگری، همان، ص 56)

دیدگاه امام خمینی در مورد انجمن

امام خميني در مورد انجمن حجتيه به ناطق نوري و پرورش وزيران وقت کشور و آموزش و پرورش مي‌فرمایند: "به آنها پست کليدي ندهيد. خطرناکند. وقتي آمدند بين شما تفرقه ايجاد مي کنند، تشتت ايجاد مي کنند. برادران را به جان هم مي اندازند. آنها کار ديگري دارند. دنبال مسئله ديگري هستند. اينها با شاه همکاري مي کردند. برايشان مسئله دين مطرح نبوده است."

رهبر کبیر انقلاب در سخنرانی خود در 21 تیر 62 با يادآوري تفکرات انجمن اظهار داشتند: «يک دسته ديگر هم که تزشان اين است که بگذاريد معصيت زياد بشود تا حضرت صاحب بيايد، حضرت صاحب مگر براي چه مي آيد؟ حضرت صاحب مي آيد معصيت را بردارد. ما معصيت کنيم که او بيايد؟»

اما شاخص‌ترین موضع امام در مقابل انحراف برخی از روحانیون منتسب و يا نزديك به انجمن حجتيه در "منشور روحانیت" منعكس شده است: «دسته اي ديگر از روحاني نماهايي که قبل از انقلاب دين را از سياست جدا مي دانستند و سر به آستانه‌ي دربار مي ساييدند، يک مرتبه متدين شده و بر روحانيون عزيز و شريفي که براي اسلام آنهمه زجر و آوارگي و زندان و تبعيد کشيدند، تهمت وهابيت و بدتر از وهابيت زدند. ديروز مقدس نماهاي بي شعور مي گفتند دين از سياست جداست و مبارزه با شاه حرام است، امروز مي گويند مسئولين نظام کمونيست شده اند. تا ديروز مشروب فروشي و فساد و فحشا و فسق و حکومت ظالمان براي ظهور امام زمان (ارواحنا فداه) را مفيد و راهگشا مي دانستند، امروز از اينکه در گوشه اي خلاف شرعي که هرگز خواست مسئولين نيست رخ مي دهد، فرياد وا اسلاما سر مي دهند. ديروز حجتيه اي ها مبارزه را حرام کرده بودند و در بحبوحه مبارزات تمام تلاش خود را نمودند تا اعتصاب چراغاني نيمه شعبان را به نفع شاه بشکنند، امروز انقلابي تر از انقلابي شده اند. ولايتي هاي ديروز که در سکوت و تحجر خود آبروي اسلام و مسلمين را ريخته اند و در عمل پشت پيامبر و اهل بيت عصمت و طهارت را شکسته اند و عنوان ولايت برايشان جز تکسب و تعيش نبوده است امروز خود را باني و وارث ولايت نموده و حسرت ولايت دوران شاه را مي خورند.» منشور روحانیت 67/12/3

امام خميني با هوشياري در يافته بود که تعطيلي انجمن فقط به خاطر حفظ ظاهر و نداشتن قدرت رويارويي با رهبري انقلاب بود. امام در يک جلسه خصوصي با يادآوري اين که انجمن فعاليت خود را تعطيل کرده نه منحل، آن را بي فایده خوانده بود.

امروز انجمن چه می گوید

اعتقاد نداشتن به ولايت فقيه، دشمنی شدید با اهل سنت، ادعاهای دروغین درباره تشرف و رويت امام زمان(عج)، تشکیل کلاس های مرید پروری با عنوان نردبام عرفان و اخباري‌گري از اعتقادات روز انجمن به حساب می آید.

انجمن در مناسبت هایی همچو شهادت حضرت محسن، عیدالزهرا(س)، هفته وحدت، شهادت حضرت زهرا(س)، میلاد امام زمان(عج) و عید غدیر فعالیت های خود را در پوشش مراسم مذهبی تشدید می کند.

اکثر وبلاگ‌ها و رسانه های وابسته به انجمن با فحاشی خارج از عرف به اهل تسنن، موجب ایجاد تفرقه شده و جالب تر آنکه یکی از محور های حمله به مقام معظم رهبری موضع گیری های ایشان در راستای وحدت امت اسلامی است.

رهبر معظم انقلاب اسلامي در ديدار جوانان استان سيستان و بلوچستان در سال 81 فرمودند: «بدانيد آن كساني كه شيعه را عليه سني، سني را عليه شيعه تحريك مي كنند، نه شيعه را دوست دارند و نه سني را، با اصل اسلام دشمن اند. رحما بينهم، يعني برادران مسلمان بين خود رحيم و مهربان باشند. دشمن از هر دو طرف تلاش مي كند.
از يك طرف غالي گري و ناصبي گري را ترويج مي كند و شيعه را در چشم سني دشمن حقيقي معرفي مي كند -بعضي از متحجرين ديني هم متاسفانه باور مي كنند- از سوي ديگر شيعه را به اهانت به مقدسات و ارزشهاي سني وادار مي كند. توطئه دشمن آن است كه اين دو مكتب را در مقابل هم قرار دهد.»

خطیب مشهوری که انجمن را تبلیغ می کند

امام زمان(عج) در آخرين توقيع شريف خود به جناب علي ابن محمد سمري آخرين نايب خاص‌شان مي‌فرمايند: «یا علی بن محمد السمری أعظم الله أجر إخوانک فیک فإنّک میّت ما بینک و بین ستة أیّام فاجمع أمرک و لاتوص إلی أحد یقوم مقامک بعد وفاتک، فقد وقعت الغیبة الثانیة [التامة] فلا ظهور إلّا بعد إذن الله عزّ و جلّ و ذلک بعد طول الأمد و قسوة القوب و امتلاء الأرض جوراً و سیأتی شیعتی من یدّعی المشاهدة، ألا فمن ادّعی المشاهدة قبل خروج السفیانی و الصیحة فهو کاذب مفتر»

«ای علی بن محمد سمری، خداوند پاداش برادرانت را در مرگ تو بزرگ گرداند. تو تا شش روز دیگر می‌میری، پس کارت را سامان ده و به کسی به عنوان جانشین پس از خود، وصیت مکن که دیگر غیبت تامه واقع شده است. دیگر ظهوری نیست مگر به اذن خداوند و آن پس از مدتی دراز و بعداز آن که دل‌ها سخت شد و زمین از ستم پرشد، به وقوع خواهد پیوست. به زودی از شیعیانم، کسانی خواهند آمد که ادعای دیدار (مشاهده) مرا می‌کنند. آگاه باشید هرکس پیش از خروج سفیانی و صیحة آسمانی ادعای دیدار مرا کرد، دروغگو و مفتری است.»

در عين حال، یکی از سخنرانان مذهبی که اکنون سخنرانی‌هایش در اکثر دکه های مذهبی پخش و بر روی گوشي‌هاي تلفن‌هاي همراه بلوتوث می‌شود، ادعا می‌کند: « امام زمان ماه رمضان پارسال، یکی از علما در جمکران خدمت امام زمان رسید، من با یک واسطه می‌گویم اجازه ندارم بگویم کی، با یک واسطه می گویم چون یک تیکه از پیغامش مربوط به من بود، خودشان، من شمال می رفتم منبر، آن عالم بزرگوار پرسیده بود آمد مازندران، یک افطار پیش ما بود، گفت، بنده را داغون کرد له کرد قلبمو چلوند رفت، بیچاره شدم، یک سال و نیمه دو ساله ماه رمضان پارسال به من گفت که امام زمان 13 ماه رمضان تو جمکران خدمت آقا رسیده، دیدم چشایه مهدی فاطمه کوچولو شده زیر چشماش کبود شده...»

فرد مورد نظر که با وجود پخش نشدن سخنرانی‌هایش در صدا و سیما به شهرت رسیده است، در جایی دیگر با يادآوري خدمات شیخ حلبی، او را امام زمانی دانسته و می گوید "کاری با انگ های سیاسی ندارم، تمامی شاگردان حلبی منبرشون دربست برای امام زمانه..." وی در این رابطه اشاره نکرده است که سخنان صریح امام هم آیا انگ سیاسی است یا نه (گروه تاریخ رجا نیوز در صورت اعتراض نامبرده، اسناد و فایل صوتی وی را منتشر خواهد کرد)

به هر حال انجمن در جلسات خود وظیفه شیعه آل محمد(ص) را اینگونه بر می شمارد:

- انتظار: وضع انتظار و نديدن امام معصوم از بزرگترين مصيبت‌هاست
- غمگين بودن به‌واسطه مفارقت آن حضرت
- دعا براي تعجيل فرج آن حضرت
- گريستن از دوري آن حضرت
- تسليم و انقياد داشته باشد که براي امر امام (ارواحنا فداه) عجله نکند
- صدقه به قصد سلامت آن حضرت

انجمن و فتنه 88

یکی از تهمت هایی که مرتب به دولت‌هاي نهم و دهم زده می‌شد، ارتباط با انجمن حجتیه است. در عين حال،‌ عبدالكريم سروش در گفت‌وگویی تفصیلی با یکی از سایت های فارسی زبان خارج کشور، ضمن تبیین ساختار طیفی جنبش سبز به صورت ویژه ای بر حضور اعضای انجمن حجتیه در این جنبش تاکید کرد و گفت: «واقعیت این است که در درون جنبش سبز هم دینداران و هم غیردینداران، هم چپ‌ها و سکولارهای فلسفی و حتی افرادی از انجمن حجتیه وجود دارند و این را نه می‌توان انکار کرد و نه می‌توان مخفی نگاه داشت.»

صید مذهبی ها با نام دین

این جریان که هدف خود را بر روی جوانان مذهبی متمرکز کرده، قطعا از دیگر جریان‌هاي سیاسی خطرناک‌تر است، چراکه دیگر جریان‌ها سعی در جذب معاندین یا حداکثر افراد خنثی را دارند اما انجمن افرادی را بر ضد ولایت بر می انگیزاند که خود زمانی حامی آن به حساب می آمدند.

مبلغان انجمن با نفوذ در هيئت‌هاي مذهبی ابتدا با تقویت روابط عاطفی خود با طعمه سعی در مجاب کردن او در دین‌داری خود مي‌كنند. طعمه مذهبی بعد از مدتی حسرت دین داری و اخلاص مبلغ را می کشد تا برای ضربه نهایی آماده شود.

در مرحله بعد پيشنهاد جالبی به طعمه می شود: «قرار بوده یه تعداد از دوستان بریم مشهد مقدس یکی نتوانست بیاد لذا امام رضا تو را طلبیده است نکند دعوت آقا را رد کنی نصف هزینه را هم بانی می دهد»

اما در طول این سفر هدفمند مراحل زیر به اجرا در می آید:

1- نمایش دین داری، صداقت و توجه ویژه اعضا کاروان به امام زمان و اثبات آن به طعمه

2- نقد هایي از جامعه سیاسی نظیر طرح ذبح شرعی طیور و ربا در بانک ها

3- تشریح شرایط ظهور و تطابق آن با وضع کنونی و ذکر احادیث با تفسیر همسو

4- لعن به خلفا و تشریح جنایات آنها و سوال پرسیدن در رابطه با اینکه چرا رهبری لعن آنها را در کشور امام زمان ممنوع کرده و...

5- حمله به رهبری و شخص مقام معظم رهبری و طرح شبهات عجیب: «تو که به صداقت من شک نداری؟ فلان فامیل ما نزدیک به آقای خامنه ای است خودش دیده که... البته من نیز زمانی برای ایشان یقه چاک می دادم اما الان...»

6- حرام دانستن پول دولت یا شهرداری با طرح سفسطه مربوطه
7- دعوت از طعمه گرفتار در تور برای شرکت در جلسات خصوصی

غفلت مسئولین

به واقع تا به امروز چند فیلم، سریال یا حتی سخنرانی ساده در راستای افشاي فعالیت های انجمن منتشر شده، نیروی مقاومت بسیج و امور مساجد تا به امروز چه اقداماتی را در زمينه توجیه نیروهای مذهبی و واکسیناسیون فرهنگی آنها كرده‌اند. در نهایت، چرا سازمان های امنیتی در برابر توزیع گسترده سخنرانی های مبلغین انجمن و تبدیل شدن آنها به الگو بی واكنش بوده اند؟